Kocham to co robię !
Jak już wiecie z zawodu jestem projektantką mody i technikiem technologii odzieży. Projektowanie i szycie to cały mój świat. Lecz nigdy nie opowiedziałam Wam jak to się zaczęło i jaką drogę musiałam przejść aby być dzisiaj w tym miejscu.
Już od dziecka interesowałam się modą. Gdy byłam mała, moja babcia szyła mi piękne kreacje (jest krawcową). Zachwycało mnie to, że można stworzyć coś pięknego z kawałka tkaniny. I tak się zaczęło, przebieranie, stylizowanie i kombinowanie co można ze sobą połączyć.
Ostatnio babcia opowiedziała mi historie. Miałam wtedy może około 6 lat. Wyjechałam do dziadków za miasto na parę dni. Miałyśmy iść z babcią na spacer, ale oczywiście najpierw musiałam dobrać odpowiednią do tego stylizację. Żałuje, że nie pamiętam miny mojej babci, gdy zeszłam na dół gotowa do wyjścia w ... UWAGA.. sukni balowej ..haha
No więc jak widzicie, zawsze lubiłam bawić się modą! :)
Lata leciały i nadszedł czas na zastanowienie się co dalej i wybranie odpowiedniej szkoły. W głowie miałam wiele pomysłów. Może liceum i profil biologiczno-chemiczny, może technikum o jakimś ciekawym profilu. Zastanawiałam się długo, ale słuszny wybór zawdzięczam mojej ukochanej Mamie!
Moja Mama długo pracowała w branży mody. Uwielbiała tworzyć stylizacje dla kobiet i pomagać im w wyborze odpowiednich ubrań. Jej klientki zawsze były zadowolone, a ja patrzyłam na nią z ogromnym podziwem. To Ona znalazła mi szkołę i wspierała mnie w trudnych chwilach. To Ona dawała mi pozytywną energię gdy było ciężko i chciałam zrezygnować. Razem z moim Tatą od samego początku wierzyli we mnie i wspierali aby mi się udało.
Pierwsza technikum - nie ukrywam, było ciężko. Nowe przedmioty, nowi ludzie, nowe miasto. To był czas gdzie się wahałam i chciałam zmienić szkołę. Tak, sama się teraz sobie dziwie i bardzo się cieszę, że się nie poddałam. Wiadomo, w szkole bywało różnie. Było wielu uczniów, każdy miał inne pomysły. Każdy chciał być oryginalny i zostać doceniony. Czas szybko zleciał i przyszedł moment na stworzenie własnej kolekcji i zaprezentowanie jej przed szerszą publicznością. Wyczekiwałam tego dnia z ogromną ekscytacją. Stworzyłam kolekcję ze szlachetnego, czarnego aksamitu, z ręcznie naszywanymi perłami. ( Tak już wtedy zaczęła się moja fascynacja perłami i bogatymi zdobieniami ). Niestety nie mogło wszystko pójść zbyt łatwo i niektórzy nauczyciele byli zdecydowanie przeciwni wystawieniu mojej kolekcji.. do tej pory nie wiem z jakiego powodu. Lecz właśnie wtedy walka o kolekcję i mój ogromny upór opłaciły się. Kolekcja została zaprezentowana przed publicznością. Moja pierwsza kolekcja.. to była taka ogromna radość, że stworzyłam coś swojego, z kawałka tkaniny. Wyraziłam w tych stylizacjach całą siebie. Dałam upust swojej wyobraźni, swoim emocją, swoim marzeniom... piękne uczucie!
Od drugiej klasy technikum wiedziałam, że chce się dalej rozwijać w tym kierunku i marzyłam o studiach w Krakowie. Robiłam wszystko w tym celu aby moje marzenia się spełniły. Dużo pracowałam nad moim rysunkiem, chciałam aby był perfekcyjny.
Czas studiów wspominam bardzo dobrze. Nauczyłam się mody na zupełnie inny sposób. Pokazano mi, że warto się otworzyć na nowe i przekroczyć nasze granice wyobraźni i tworzenia. Było ciężko, ale dzięki wielu zajęciom udało się.
Totalnie zakochałam się w tym co robię.. w projektowaniu, w tworzeniu. W tym, że nic nie ogranicza mojej wyobraźni. Mogę tworzyć i dawać upust moim emocją. Inspirować mogę się wszystkim. Od architektury, muzyki, sztuki, obrazów, rzeźb, aż po naturę. Otacza nas piękno i warto z tego skorzystać. Wierzcie lub nie, ale czasami nawet zdarza się, że jakiś pomysł na projekt po prostu mi się przyśni.
Kocham to tak bardzo, że tym żyje. Żyje, dlatego że to kocham.
Moje marzenia związane z modą zawsze były ogromne i zrobię wszystko aby ciężką pracą i wytrwałością dotrzeć do celu.
Obecnie zaczynam nowy etap w mojej karierze modowej. Wierze, że mi się uda i będę Wam mogła wkrótce powiedzieć coś więcej.
Ja narazie uciekam pracować dalej. Trzymajcie kciuki!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz